闲情赋

闲情赋原文：

今古长如白练飞，一条界破青山色
　　激清音以感余，愿接膝以交言。欲自往以结誓，惧冒礼之为愆；待凤鸟以致辞，恐他人之我先。意惶惑而靡宁，魂须臾而九迁：愿在衣而为领，承华首之余芳；悲罗襟之宵离，怨秋夜之未央！愿在裳而为带，束窈窕之纤身；嗟温凉之异气，或脱故而服新！愿在发而为泽，刷玄鬓于颓肩；悲佳人之屡沐，从白水而枯煎！愿在眉而为黛，随瞻视以闲扬；悲脂粉之尚鲜，或取毁于华妆！愿在莞而为席，安弱体于三秋；悲文茵之代御，方经年而见求！愿在丝而为履，附素足以周旋；悲行止之有节，空委弃于床前！愿在昼而为影，常依形而西东；悲高树之多荫，慨有时而不同！愿在夜而为烛，照玉容于两楹；悲扶桑之舒光，奄灭景而藏明！愿在竹而为扇，含凄飙于柔握；悲白露之晨零，顾襟袖以缅邈！愿在木而为桐，作膝上之鸣琴；悲乐极以哀来，终推我而辍音！
莫辞酒味薄，黍地无人耕
　　初，张衡作《定情赋》，蔡邕作《静情赋》，检逸辞而宗澹泊，始则荡以思虑，而终归闲正。将以抑流宕之邪心，谅有助于讽谏。缀文之士，奕代继作；因并触类，广其辞义。余园闾多暇，复染翰为之；虽文妙不足，庶不谬作者之意乎。
独眠林下梦魂好，回首人间忧患长
自是浮生无可说人间第一耽离别
明日近长安，客心愁未阑
问篱边黄菊，知为谁开
婿为燕国王，身被诏狱加
杖剑对尊酒，耻为游子颜
　　夫何瑰逸之令姿，独旷世以秀群。表倾城之艳色，期有德于传闻。佩鸣玉以比洁，齐幽兰以争芬。淡柔情于俗内，负雅志于高云。悲晨曦之易夕，感人生之长勤；同一尽于百年，何欢寡而愁殷！褰朱帏而正坐，泛清瑟以自欣。送纤指之余好，攮皓袖之缤纷。瞬美目以流眄，含言笑而不分。曲调将半，景落西轩。悲商叩林，白云依山。仰睇天路，俯促鸣弦。神仪妩媚，举止详妍。
　　考所愿而必违，徒契契以苦心。拥劳情而罔诉，步容与于南林。栖木兰之遗露，翳青松之余阴。傥行行之有觌，交欣惧于中襟；竟寂寞而无见，独悁想以空寻。敛轻裾以复路，瞻夕阳而流叹。步徙倚以忘趣，色凄惨而矜颜。叶燮燮以去条，气凄凄而就寒，日负影以偕没，月媚景于云端。鸟凄声以孤归，兽索偶而不还。悼当年之晚暮，恨兹岁之欲殚。思宵梦以从之，神飘飘而不安；若凭舟之失棹，譬缘崖而无攀。于时毕昴盈轩，北风凄凄，炯炯不寐，众念徘徊。起摄带以侍晨，繁霜粲于素阶。鸡敛翅而未鸣，笛流远以清哀；始妙密以闲和，终寥亮而藏摧。意夫人之在兹，托行云以送怀；行云逝而无语，时奄冉而就过。徒勤思而自悲，终阻山而滞河。迎清风以怯累，寄弱志于归波。尤《蔓草》之为会，诵《召南》之余歌。坦万虑以存诚，憩遥情于八遐。
相携及田家，童稚开荆扉
山舞银蛇，原驰蜡象，欲与天公试比高

闲情赋拼音解读：

jīn gǔ zhǎng rú bái liàn fēi，yī tiáo jiè pò qīng shān sè
　　jī qīng yīn yǐ gǎn yú，yuàn jiē xī yǐ jiāo yán。yù zì wǎng yǐ jié shì，jù mào lǐ zhī wèi qiān；dài fèng niǎo yǐ zhì cí，kǒng tā rén zhī wǒ xiān。yì huáng huò ér mí níng，hún xū yú ér jiǔ qiān：yuàn zài yī ér wèi lǐng，chéng huá shǒu zhī yú fāng；bēi luó jīn zhī xiāo lí，yuàn qiū yè zhī wèi yāng！yuàn zài shang ér wèi dài，shù yǎo tiǎo zhī xiān shēn；jiē wēn liáng zhī yì qì，huò tuō gù ér fú xīn！yuàn zài fā ér wèi zé，shuā xuán bìn yú tuí jiān；bēi jiā rén zhī lǚ mù，cóng bái shuǐ ér kū jiān！yuàn zài méi ér wèi dài，suí zhān shì yǐ xián yáng；bēi zhī fěn zhī shàng xiān，huò qǔ huǐ yú huá zhuāng！yuàn zài guǎn ér wèi xí，ān ruò tǐ yú sān qiū；bēi wén yīn zhī dài yù，fāng jīng nián ér jiàn qiú！yuàn zài sī ér wèi lǚ，fù sù zú yǐ zhōu xuán；bēi xíng zhǐ zhī yǒu jié，kōng wěi qì yú chuáng qián！yuàn zài zhòu ér wèi yǐng，cháng yī xíng ér xī dōng；bēi gāo shù zhī duō yīn，kǎi yǒu shí ér bù tóng！yuàn zài yè ér wèi zhú，zhào yù róng yú liǎng yíng；bēi fú sāng zhī shū guāng，yǎn miè jǐng ér cáng míng！yuàn zài zhú ér wèi shàn，hán qī biāo yú róu wò；bēi bái lù zhī chén líng，gù jīn xiù yǐ miǎn miǎo！yuàn zài mù ér wèi tóng，zuò xī shàng zhī míng qín；bēi lè jí yǐ āi lái，zhōng tuī wǒ ér chuò yīn！
mò cí jiǔ wèi báo，shǔ dì wú rén gēng
　　chū，zhāng héng zuò《dìng qíng fù》，cài yōng zuò《jìng qíng fù》，jiǎn yì cí ér zōng dàn bó，shǐ zé dàng yǐ sī lǜ，ér zhōng guī xián zhèng。jiāng yǐ yì liú dàng zhī xié xīn，liàng yǒu zhù yú fěng jiàn。zhuì wén zhī shì，yì dài jì zuò；yīn bìng chù lèi，guǎng qí cí yì。yú yuán lǘ duō xiá，fù rǎn hàn wèi zhī；suī wén miào bù zú，shù bù miù zuò zhě zhī yì hū。
dú mián lín xià mèng hún hǎo，huí shǒu rén jiān yōu huàn zhǎng
zì shì fú shēng wú kě shuō rén jiān dì yī dān lí bié
míng rì jìn cháng ān，kè xīn chóu wèi lán
wèn lí biān huáng jú，zhī wèi shuí kāi
xù wèi yān guó wáng，shēn bèi zhào yù jiā
zhàng jiàn duì zūn jiǔ，chǐ wèi yóu zǐ yán
　　fū hé guī yì zhī lìng zī，dú kuàng shì yǐ xiù qún。biǎo qīng chéng zhī yàn sè，qī yǒu dé yú chuán wén。pèi míng yù yǐ bǐ jié，qí yōu lán yǐ zhēng fēn。dàn róu qíng yú sú nèi，fù yǎ zhì yú gāo yún。bēi chén xī zhī yì xī，gǎn rén shēng zhī zhǎng qín；tóng yī jǐn yú bǎi nián，hé huān guǎ ér chóu yīn！qiān zhū wéi ér zhèng zuò，fàn qīng sè yǐ zì xīn。sòng xiān zhǐ zhī yú hǎo，nǎng hào xiù zhī bīn fēn。shùn měi mù yǐ liú miǎn，hán yán xiào ér bù fēn。qǔ diào jiāng bàn，jǐng luò xī xuān。bēi shāng kòu lín，bái yún yī shān。yǎng dì tiān lù，fǔ cù míng xián。shén yí wǔ mèi，jǔ zhǐ xiáng yán。
　　kǎo suǒ yuàn ér bì wéi，tú qì qì yǐ kǔ xīn。yōng láo qíng ér wǎng sù，bù róng yǔ yú nán lín。qī mù lán zhī yí lù，yì qīng sōng zhī yú yīn。tǎng xíng xíng zhī yǒu dí，jiāo xīn jù yú zhōng jīn；jìng jì mò ér wú jiàn，dú yuān xiǎng yǐ kōng xún。liǎn qīng jū yǐ fù lù，zhān xī yáng ér liú tàn。bù xǐ yǐ yǐ wàng qù，sè qī cǎn ér jīn yán。yè xiè xiè yǐ qù tiáo，qì qī qī ér jiù hán，rì fù yǐng yǐ xié méi，yuè mèi jǐng yú yún duān。niǎo qī shēng yǐ gū guī，shòu suǒ ǒu ér bù hái。dào dāng nián zhī wǎn mù，hèn zī suì zhī yù dān。sī xiāo mèng yǐ cóng zhī，shén piāo piāo ér bù ān；ruò píng zhōu zhī shī zhào，pì yuán yá ér wú pān。yú shí bì mǎo yíng xuān，běi fēng qī qī，jiǒng jiǒng bù mèi，zhòng niàn pái huái。qǐ shè dài yǐ shì chén，fán shuāng càn yú sù jiē。jī liǎn chì ér wèi míng，dí liú yuǎn yǐ qīng āi；shǐ miào mì yǐ xián hé，zhōng liáo liàng ér cáng cuī。yì fū rén zhī zài zī，tuō xíng yún yǐ sòng huái；xíng yún shì ér wú yǔ，shí yǎn rǎn ér jiù guò。tú qín sī ér zì bēi，zhōng zǔ shān ér zhì hé。yíng qīng fēng yǐ qiè lèi，jì ruò zhì yú guī bō。yóu《màn cǎo》zhī wèi huì，sòng《zhào nán》zhī yú gē。tǎn wàn lǜ yǐ cún chéng，qì yáo qíng yú bā xiá。
xiāng xié jí tián jiā，tóng zhì kāi jīng fēi
shān wǔ yín shé，yuán chí là xiàng，yù yǔ tiān gōng shì bǐ gāo
※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

黄帝问道：五运交替，与在天之六气相应，一周六步之内，阴阳往复，阳去阴来，寒一去暑亦就跟着来了，真气与邪气都争，内外不得统一，六经的血气动荡不安， 五脏的本气相互倾扎而转移，太过则一
　　冯梦龙说：自从有了宇宙以来，就有了“明”和“暗”的对比与争斗。混沌时期“暗”而开天辟地时“明”，乱世“暗”而治世“明”，小人“暗”而君子“明”；流水不明就会腐烂肮脏，镜子不
这词的大意就是，由花想到江南、想到江南的美人，要是美人和花都在就好了，应该是表达了对美人的思念之情吧。
不光是在君子看来，在所有人看来，这个丈夫的行为方式肯定是不对的。其实，孟子在这里用的也就是一个比喻，人们求名求利求富求贵求得地位，谁不是在别人手里讨饭吃呢？就是君王，也要反过来乞求
一、熟读课文，根据提示，画出文中描摹音响的语句。设题目的在于使学生熟悉课文的主体部分，体会文中声响描写的精妙，对口技艺人的高超技艺获得丰富的感性印象。我们让学生根据提示填写描摹声响

相关赏析

八年春季，鲁襄公去到晋国朝见，同时听取晋国要求所献财币的数字。郑国的公子们由于僖公的死去，谋划杀死子驷。子驷先下手。夏季，四月十二日，假造罪名，杀了子狐、子熙、子侯、子丁。孙击、孙
“不拘一格”这则成语的意思是不局限于一种规格或方式。这个成语来源于龚自珍《己亥杂诗》，我劝天公重抖擞，不拘一格降人才。龚自珍是我国清代的思想家和文学家。1792年，他出生于浙江仁和
放船千里凌波去，略为诸山留顾。云屯水神居住的府邸，涛随神女，九江东注。北客翩然，壮心偏感，年华将暮。念伊阕与嵩山旧隐，巢父与许由故友，南柯一梦，遽如许！回首金兵南侵的气焰未扫，
张纂，字徽纂，代郡平城人。父亲张烈，桑干太守。张纂开始为氽朱荣做事，又作氽朱兆都督长史。为氽朱兆出使高祖，于是被高祖眷顾了解。高祖在山东举义，相州刺史刘诞据城固守，当时张纂也在军中
自古以来，那些创业的帝王以及继承皇位遵循先王成法的君主，并非衹凭自己美好的德行，也与外戚的帮助分不开。夏朝的兴起与涂山氏有关，而桀遭到放逐则是起因于末喜；殷代的兴起离不开有贼氏和有

作者介绍

马戴 马戴，字虞臣，曲阳（今江苏东海西南）人。会昌进士。在太原幕府中任掌书记，以直言获罪，贬为龙阳尉。得赫回京，终太学博士。与贾岛、姚合为诗友。擅长五律。诗保存在《全唐诗》中。