闲情赋

闲情赋原文：

　　激清音以感余，愿接膝以交言。欲自往以结誓，惧冒礼之为愆；待凤鸟以致辞，恐他人之我先。意惶惑而靡宁，魂须臾而九迁：愿在衣而为领，承华首之余芳；悲罗襟之宵离，怨秋夜之未央！愿在裳而为带，束窈窕之纤身；嗟温凉之异气，或脱故而服新！愿在发而为泽，刷玄鬓于颓肩；悲佳人之屡沐，从白水而枯煎！愿在眉而为黛，随瞻视以闲扬；悲脂粉之尚鲜，或取毁于华妆！愿在莞而为席，安弱体于三秋；悲文茵之代御，方经年而见求！愿在丝而为履，附素足以周旋；悲行止之有节，空委弃于床前！愿在昼而为影，常依形而西东；悲高树之多荫，慨有时而不同！愿在夜而为烛，照玉容于两楹；悲扶桑之舒光，奄灭景而藏明！愿在竹而为扇，含凄飙于柔握；悲白露之晨零，顾襟袖以缅邈！愿在木而为桐，作膝上之鸣琴；悲乐极以哀来，终推我而辍音！
　　初，张衡作《定情赋》，蔡邕作《静情赋》，检逸辞而宗澹泊，始则荡以思虑，而终归闲正。将以抑流宕之邪心，谅有助于讽谏。缀文之士，奕代继作；因并触类，广其辞义。余园闾多暇，复染翰为之；虽文妙不足，庶不谬作者之意乎。
　　夫何瑰逸之令姿，独旷世以秀群。表倾城之艳色，期有德于传闻。佩鸣玉以比洁，齐幽兰以争芬。淡柔情于俗内，负雅志于高云。悲晨曦之易夕，感人生之长勤；同一尽于百年，何欢寡而愁殷！褰朱帏而正坐，泛清瑟以自欣。送纤指之余好，攮皓袖之缤纷。瞬美目以流眄，含言笑而不分。曲调将半，景落西轩。悲商叩林，白云依山。仰睇天路，俯促鸣弦。神仪妩媚，举止详妍。
　　考所愿而必违，徒契契以苦心。拥劳情而罔诉，步容与于南林。栖木兰之遗露，翳青松之余阴。傥行行之有觌，交欣惧于中襟；竟寂寞而无见，独悁想以空寻。敛轻裾以复路，瞻夕阳而流叹。步徙倚以忘趣，色凄惨而矜颜。叶燮燮以去条，气凄凄而就寒，日负影以偕没，月媚景于云端。鸟凄声以孤归，兽索偶而不还。悼当年之晚暮，恨兹岁之欲殚。思宵梦以从之，神飘飘而不安；若凭舟之失棹，譬缘崖而无攀。于时毕昴盈轩，北风凄凄，炯炯不寐，众念徘徊。起摄带以侍晨，繁霜粲于素阶。鸡敛翅而未鸣，笛流远以清哀；始妙密以闲和，终寥亮而藏摧。意夫人之在兹，托行云以送怀；行云逝而无语，时奄冉而就过。徒勤思而自悲，终阻山而滞河。迎清风以怯累，寄弱志于归波。尤《蔓草》之为会，诵《召南》之余歌。坦万虑以存诚，憩遥情于八遐。
客心已百念，孤游重千里
青天蜀道难，红叶吴江冷
昨夜风开露井桃，未央前殿月轮高
寸寸微云，丝丝残照，有无明灭难消
危楼高百尺，手可摘星辰
丝长鱼误恐，枝弱禽惊践
万顷风涛不记苏雪晴江上麦千车
赌胜马蹄下，由来轻七尺
春衫著破谁针线点点行行泪痕满
扬子江头杨柳春，杨花愁杀渡江人

闲情赋拼音解读：

　　jī qīng yīn yǐ gǎn yú，yuàn jiē xī yǐ jiāo yán。yù zì wǎng yǐ jié shì，jù mào lǐ zhī wèi qiān；dài fèng niǎo yǐ zhì cí，kǒng tā rén zhī wǒ xiān。yì huáng huò ér mí níng，hún xū yú ér jiǔ qiān：yuàn zài yī ér wèi lǐng，chéng huá shǒu zhī yú fāng；bēi luó jīn zhī xiāo lí，yuàn qiū yè zhī wèi yāng！yuàn zài shang ér wèi dài，shù yǎo tiǎo zhī xiān shēn；jiē wēn liáng zhī yì qì，huò tuō gù ér fú xīn！yuàn zài fā ér wèi zé，shuā xuán bìn yú tuí jiān；bēi jiā rén zhī lǚ mù，cóng bái shuǐ ér kū jiān！yuàn zài méi ér wèi dài，suí zhān shì yǐ xián yáng；bēi zhī fěn zhī shàng xiān，huò qǔ huǐ yú huá zhuāng！yuàn zài guǎn ér wèi xí，ān ruò tǐ yú sān qiū；bēi wén yīn zhī dài yù，fāng jīng nián ér jiàn qiú！yuàn zài sī ér wèi lǚ，fù sù zú yǐ zhōu xuán；bēi xíng zhǐ zhī yǒu jié，kōng wěi qì yú chuáng qián！yuàn zài zhòu ér wèi yǐng，cháng yī xíng ér xī dōng；bēi gāo shù zhī duō yīn，kǎi yǒu shí ér bù tóng！yuàn zài yè ér wèi zhú，zhào yù róng yú liǎng yíng；bēi fú sāng zhī shū guāng，yǎn miè jǐng ér cáng míng！yuàn zài zhú ér wèi shàn，hán qī biāo yú róu wò；bēi bái lù zhī chén líng，gù jīn xiù yǐ miǎn miǎo！yuàn zài mù ér wèi tóng，zuò xī shàng zhī míng qín；bēi lè jí yǐ āi lái，zhōng tuī wǒ ér chuò yīn！
　　chū，zhāng héng zuò《dìng qíng fù》，cài yōng zuò《jìng qíng fù》，jiǎn yì cí ér zōng dàn bó，shǐ zé dàng yǐ sī lǜ，ér zhōng guī xián zhèng。jiāng yǐ yì liú dàng zhī xié xīn，liàng yǒu zhù yú fěng jiàn。zhuì wén zhī shì，yì dài jì zuò；yīn bìng chù lèi，guǎng qí cí yì。yú yuán lǘ duō xiá，fù rǎn hàn wèi zhī；suī wén miào bù zú，shù bù miù zuò zhě zhī yì hū。
　　fū hé guī yì zhī lìng zī，dú kuàng shì yǐ xiù qún。biǎo qīng chéng zhī yàn sè，qī yǒu dé yú chuán wén。pèi míng yù yǐ bǐ jié，qí yōu lán yǐ zhēng fēn。dàn róu qíng yú sú nèi，fù yǎ zhì yú gāo yún。bēi chén xī zhī yì xī，gǎn rén shēng zhī zhǎng qín；tóng yī jǐn yú bǎi nián，hé huān guǎ ér chóu yīn！qiān zhū wéi ér zhèng zuò，fàn qīng sè yǐ zì xīn。sòng xiān zhǐ zhī yú hǎo，nǎng hào xiù zhī bīn fēn。shùn měi mù yǐ liú miǎn，hán yán xiào ér bù fēn。qǔ diào jiāng bàn，jǐng luò xī xuān。bēi shāng kòu lín，bái yún yī shān。yǎng dì tiān lù，fǔ cù míng xián。shén yí wǔ mèi，jǔ zhǐ xiáng yán。
　　kǎo suǒ yuàn ér bì wéi，tú qì qì yǐ kǔ xīn。yōng láo qíng ér wǎng sù，bù róng yǔ yú nán lín。qī mù lán zhī yí lù，yì qīng sōng zhī yú yīn。tǎng xíng xíng zhī yǒu dí，jiāo xīn jù yú zhōng jīn；jìng jì mò ér wú jiàn，dú yuān xiǎng yǐ kōng xún。liǎn qīng jū yǐ fù lù，zhān xī yáng ér liú tàn。bù xǐ yǐ yǐ wàng qù，sè qī cǎn ér jīn yán。yè xiè xiè yǐ qù tiáo，qì qī qī ér jiù hán，rì fù yǐng yǐ xié méi，yuè mèi jǐng yú yún duān。niǎo qī shēng yǐ gū guī，shòu suǒ ǒu ér bù hái。dào dāng nián zhī wǎn mù，hèn zī suì zhī yù dān。sī xiāo mèng yǐ cóng zhī，shén piāo piāo ér bù ān；ruò píng zhōu zhī shī zhào，pì yuán yá ér wú pān。yú shí bì mǎo yíng xuān，běi fēng qī qī，jiǒng jiǒng bù mèi，zhòng niàn pái huái。qǐ shè dài yǐ shì chén，fán shuāng càn yú sù jiē。jī liǎn chì ér wèi míng，dí liú yuǎn yǐ qīng āi；shǐ miào mì yǐ xián hé，zhōng liáo liàng ér cáng cuī。yì fū rén zhī zài zī，tuō xíng yún yǐ sòng huái；xíng yún shì ér wú yǔ，shí yǎn rǎn ér jiù guò。tú qín sī ér zì bēi，zhōng zǔ shān ér zhì hé。yíng qīng fēng yǐ qiè lèi，jì ruò zhì yú guī bō。yóu《màn cǎo》zhī wèi huì，sòng《zhào nán》zhī yú gē。tǎn wàn lǜ yǐ cún chéng，qì yáo qíng yú bā xiá。
kè xīn yǐ bǎi niàn，gū yóu zhòng qiān lǐ
qīng tiān shǔ dào nán，hóng yè wú jiāng lěng
zuó yè fēng kāi lù jǐng táo，wèi yāng qián diàn yuè lún gāo
cùn cùn wēi yún，sī sī cán zhào，yǒu wú míng miè nán xiāo
wēi lóu gāo bǎi chǐ，shǒu kě zhāi xīng chén
sī zhǎng yú wù kǒng，zhī ruò qín jīng jiàn
wàn qǐng fēng tāo bù jì sū xuě qíng jiāng shàng mài qiān chē
dǔ shèng mǎ tí xià，yóu lái qīng qī chǐ
chūn shān zhe pò shuí zhēn xiàn diǎn diǎn xíng xíng lèi hén mǎn
yáng zǐ jiāng tóu yáng liǔ chūn，yáng huā chóu shā dù jiāng rén
※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

《烛影摇红》，《能改斋漫录》卷十六：“王都尉（诜）有《忆故人》词，徽宗喜其词意，犹以不丰容宛转为恨，遂令大晟府（徽宗所置音乐研究创作机关）别撰腔。周美成（邦彦）增损其词，而以句首为
黄帝问道：现在所说的外感发热的疾病，都属于伤寒一类，其中有的痊愈，有的死亡，死亡的往往在六七日之间，痊愈的都在十日以上，这是什麽道理呢？我不知如何解释，想听听其中的道理。岐伯回答说
孝安皇帝下延光四年（乙丑、125）　　汉纪四十三 汉安帝延光四年（乙丑，公元125年）　　[1]春，二月，乙亥，下邳惠王衍薨。　　[1]春季，二月乙亥（疑误），下邳惠王刘衍去世。　
兴修水利　　沈括十分重视发展农业生产和兴修水利。早在他青年时期任沭阳县主簿的时候，就主持了治理沭水的工程，组织几万民工，修筑渠堰不仅解除了当地人民的水灾威胁，而且还开垦出良田七千顷
唐文宗开成二年三月三日，河南尹李待价将在洛水边修禊（除掉不祥的祭祀），前一天去信寄给河南留守裴令公〔度），裴度第二天招集太子少傅白居易，太子宾客萧籍、李仍叔、刘禹锡，中书舍人郑居中

相关赏析

归鸿：这里指春天北归的大雁。碧：青绿色。背窗：身后的窗子。凤钗：古代妇女的一种首饰。钗名有时因钗头的形状而异。人胜：古时正月初七为“人日”，剪彩为人形，故名人胜。胜，古代妇女的首饰
善始易，善终难。做一件事情，开头做好并不难，难的是坚持不懈，善始善终，治理国家也是如此。创业难，守业更难。创业初期，往往能够励精图治；承平日久，便难免骄奢放纵，导致败亡。因此，当权
①一剪梅：词牌名。此词牌以周邦彦所作起句有“一剪梅花万样娇”句，故取为调名。又名“玉簟秋”、“腊梅香”。重头六十字，平韵。　②金沟：御沟，御河，上有金鳌玉蝀桥，故简言之，水即沟中水
六年春季，周庄王的属官叫子突的率军救援卫国。夏季，卫惠公回国，放逐公子黔牟到成周，放逐甯跪到秦国，杀了左公子泄、右公子职，这才即位。君子认为左、右二公子扶立黔牟为国君，“是一种很欠
徐謇字成伯，丹阳人，家本住东莞，与兄长文伯等都擅长治病配药。徐謇因到青州，慕容白曜平定东阳，被抓住送到京城。献文帝想检验他的能力，把病人放在帷幕里面，让徐謇隔着帷幕把脉。非常清楚病

作者介绍

李之仪 李之仪（1048-？）字端叔，号姑溪居士，无棣（今属山东）人。治平进士，为万全县令。曾从军西北，出使高丽。元祐中，除枢密院编修官，从苏轼于定州幕府，通判原州。徽宗立，提举河东常平。卒年八十馀。《东都事略》有传，《宋史》附《李之纯传》。著有《姑溪居士前集》五十卷，《后集》二十卷。词作有《姑溪词》，凡九十四首。冯煦谓其词「长调近柳，短调近秦」（《蒿庵论词》）。李之仪擅长作词，推崇晏、欧的小令，认为「长短句于遣词中最为难工，自有一种风格，稍不如格，便觉龃龉。」主张写词要「语尽而意不尽，意尽而情不尽。」所作《卜算子·我住长江头》学习民歌和乐府，虽明白如话，却极富情韵，耐人寻味。