闲情赋

闲情赋原文：

又是羊车过也，月明花落黄昏
　　初，张衡作《定情赋》，蔡邕作《静情赋》，检逸辞而宗澹泊，始则荡以思虑，而终归闲正。将以抑流宕之邪心，谅有助于讽谏。缀文之士，奕代继作；因并触类，广其辞义。余园闾多暇，复染翰为之；虽文妙不足，庶不谬作者之意乎。
工欲善其事，必先利其器
　　激清音以感余，愿接膝以交言。欲自往以结誓，惧冒礼之为愆；待凤鸟以致辞，恐他人之我先。意惶惑而靡宁，魂须臾而九迁：愿在衣而为领，承华首之余芳；悲罗襟之宵离，怨秋夜之未央！愿在裳而为带，束窈窕之纤身；嗟温凉之异气，或脱故而服新！愿在发而为泽，刷玄鬓于颓肩；悲佳人之屡沐，从白水而枯煎！愿在眉而为黛，随瞻视以闲扬；悲脂粉之尚鲜，或取毁于华妆！愿在莞而为席，安弱体于三秋；悲文茵之代御，方经年而见求！愿在丝而为履，附素足以周旋；悲行止之有节，空委弃于床前！愿在昼而为影，常依形而西东；悲高树之多荫，慨有时而不同！愿在夜而为烛，照玉容于两楹；悲扶桑之舒光，奄灭景而藏明！愿在竹而为扇，含凄飙于柔握；悲白露之晨零，顾襟袖以缅邈！愿在木而为桐，作膝上之鸣琴；悲乐极以哀来，终推我而辍音！
醉中浑不记，归路月黄昏
　　考所愿而必违，徒契契以苦心。拥劳情而罔诉，步容与于南林。栖木兰之遗露，翳青松之余阴。傥行行之有觌，交欣惧于中襟；竟寂寞而无见，独悁想以空寻。敛轻裾以复路，瞻夕阳而流叹。步徙倚以忘趣，色凄惨而矜颜。叶燮燮以去条，气凄凄而就寒，日负影以偕没，月媚景于云端。鸟凄声以孤归，兽索偶而不还。悼当年之晚暮，恨兹岁之欲殚。思宵梦以从之，神飘飘而不安；若凭舟之失棹，譬缘崖而无攀。于时毕昴盈轩，北风凄凄，炯炯不寐，众念徘徊。起摄带以侍晨，繁霜粲于素阶。鸡敛翅而未鸣，笛流远以清哀；始妙密以闲和，终寥亮而藏摧。意夫人之在兹，托行云以送怀；行云逝而无语，时奄冉而就过。徒勤思而自悲，终阻山而滞河。迎清风以怯累，寄弱志于归波。尤《蔓草》之为会，诵《召南》之余歌。坦万虑以存诚，憩遥情于八遐。
江山如有待，花柳自无私
九日黄花酒，登高会昔闻
不惜千金买宝刀，貂裘换酒也堪豪
波光水鸟惊犹宿， 露冷流萤湿不飞。
匝路亭亭艳，非时裛裛香
　　夫何瑰逸之令姿，独旷世以秀群。表倾城之艳色，期有德于传闻。佩鸣玉以比洁，齐幽兰以争芬。淡柔情于俗内，负雅志于高云。悲晨曦之易夕，感人生之长勤；同一尽于百年，何欢寡而愁殷！褰朱帏而正坐，泛清瑟以自欣。送纤指之余好，攮皓袖之缤纷。瞬美目以流眄，含言笑而不分。曲调将半，景落西轩。悲商叩林，白云依山。仰睇天路，俯促鸣弦。神仪妩媚，举止详妍。
长江千里，烟淡水云阔
穿针人在合欢楼，正月露、玉盘高泻

闲情赋拼音解读：

yòu shì yáng chē guò yě，yuè míng huā luò huáng hūn
　　chū，zhāng héng zuò《dìng qíng fù》，cài yōng zuò《jìng qíng fù》，jiǎn yì cí ér zōng dàn bó，shǐ zé dàng yǐ sī lǜ，ér zhōng guī xián zhèng。jiāng yǐ yì liú dàng zhī xié xīn，liàng yǒu zhù yú fěng jiàn。zhuì wén zhī shì，yì dài jì zuò；yīn bìng chù lèi，guǎng qí cí yì。yú yuán lǘ duō xiá，fù rǎn hàn wèi zhī；suī wén miào bù zú，shù bù miù zuò zhě zhī yì hū。
gōng yù shàn qí shì，bì xiān lì qí qì
　　jī qīng yīn yǐ gǎn yú，yuàn jiē xī yǐ jiāo yán。yù zì wǎng yǐ jié shì，jù mào lǐ zhī wèi qiān；dài fèng niǎo yǐ zhì cí，kǒng tā rén zhī wǒ xiān。yì huáng huò ér mí níng，hún xū yú ér jiǔ qiān：yuàn zài yī ér wèi lǐng，chéng huá shǒu zhī yú fāng；bēi luó jīn zhī xiāo lí，yuàn qiū yè zhī wèi yāng！yuàn zài shang ér wèi dài，shù yǎo tiǎo zhī xiān shēn；jiē wēn liáng zhī yì qì，huò tuō gù ér fú xīn！yuàn zài fā ér wèi zé，shuā xuán bìn yú tuí jiān；bēi jiā rén zhī lǚ mù，cóng bái shuǐ ér kū jiān！yuàn zài méi ér wèi dài，suí zhān shì yǐ xián yáng；bēi zhī fěn zhī shàng xiān，huò qǔ huǐ yú huá zhuāng！yuàn zài guǎn ér wèi xí，ān ruò tǐ yú sān qiū；bēi wén yīn zhī dài yù，fāng jīng nián ér jiàn qiú！yuàn zài sī ér wèi lǚ，fù sù zú yǐ zhōu xuán；bēi xíng zhǐ zhī yǒu jié，kōng wěi qì yú chuáng qián！yuàn zài zhòu ér wèi yǐng，cháng yī xíng ér xī dōng；bēi gāo shù zhī duō yīn，kǎi yǒu shí ér bù tóng！yuàn zài yè ér wèi zhú，zhào yù róng yú liǎng yíng；bēi fú sāng zhī shū guāng，yǎn miè jǐng ér cáng míng！yuàn zài zhú ér wèi shàn，hán qī biāo yú róu wò；bēi bái lù zhī chén líng，gù jīn xiù yǐ miǎn miǎo！yuàn zài mù ér wèi tóng，zuò xī shàng zhī míng qín；bēi lè jí yǐ āi lái，zhōng tuī wǒ ér chuò yīn！
zuì zhōng hún bù jì，guī lù yuè huáng hūn
　　kǎo suǒ yuàn ér bì wéi，tú qì qì yǐ kǔ xīn。yōng láo qíng ér wǎng sù，bù róng yǔ yú nán lín。qī mù lán zhī yí lù，yì qīng sōng zhī yú yīn。tǎng xíng xíng zhī yǒu dí，jiāo xīn jù yú zhōng jīn；jìng jì mò ér wú jiàn，dú yuān xiǎng yǐ kōng xún。liǎn qīng jū yǐ fù lù，zhān xī yáng ér liú tàn。bù xǐ yǐ yǐ wàng qù，sè qī cǎn ér jīn yán。yè xiè xiè yǐ qù tiáo，qì qī qī ér jiù hán，rì fù yǐng yǐ xié méi，yuè mèi jǐng yú yún duān。niǎo qī shēng yǐ gū guī，shòu suǒ ǒu ér bù hái。dào dāng nián zhī wǎn mù，hèn zī suì zhī yù dān。sī xiāo mèng yǐ cóng zhī，shén piāo piāo ér bù ān；ruò píng zhōu zhī shī zhào，pì yuán yá ér wú pān。yú shí bì mǎo yíng xuān，běi fēng qī qī，jiǒng jiǒng bù mèi，zhòng niàn pái huái。qǐ shè dài yǐ shì chén，fán shuāng càn yú sù jiē。jī liǎn chì ér wèi míng，dí liú yuǎn yǐ qīng āi；shǐ miào mì yǐ xián hé，zhōng liáo liàng ér cáng cuī。yì fū rén zhī zài zī，tuō xíng yún yǐ sòng huái；xíng yún shì ér wú yǔ，shí yǎn rǎn ér jiù guò。tú qín sī ér zì bēi，zhōng zǔ shān ér zhì hé。yíng qīng fēng yǐ qiè lèi，jì ruò zhì yú guī bō。yóu《màn cǎo》zhī wèi huì，sòng《zhào nán》zhī yú gē。tǎn wàn lǜ yǐ cún chéng，qì yáo qíng yú bā xiá。
jiāng shān rú yǒu dài，huā liǔ zì wú sī
jiǔ rì huáng huā jiǔ，dēng gāo huì xī wén
bù xī qiān jīn mǎi bǎo dāo，diāo qiú huàn jiǔ yě kān háo
bō guāng shuǐ niǎo jīng yóu sù， lù lěng liú yíng shī bù fēi。
zā lù tíng tíng yàn，fēi shí yì yì xiāng
　　fū hé guī yì zhī lìng zī，dú kuàng shì yǐ xiù qún。biǎo qīng chéng zhī yàn sè，qī yǒu dé yú chuán wén。pèi míng yù yǐ bǐ jié，qí yōu lán yǐ zhēng fēn。dàn róu qíng yú sú nèi，fù yǎ zhì yú gāo yún。bēi chén xī zhī yì xī，gǎn rén shēng zhī zhǎng qín；tóng yī jǐn yú bǎi nián，hé huān guǎ ér chóu yīn！qiān zhū wéi ér zhèng zuò，fàn qīng sè yǐ zì xīn。sòng xiān zhǐ zhī yú hǎo，nǎng hào xiù zhī bīn fēn。shùn měi mù yǐ liú miǎn，hán yán xiào ér bù fēn。qǔ diào jiāng bàn，jǐng luò xī xuān。bēi shāng kòu lín，bái yún yī shān。yǎng dì tiān lù，fǔ cù míng xián。shén yí wǔ mèi，jǔ zhǐ xiáng yán。
cháng jiāng qiān lǐ，yān dàn shuǐ yún kuò
chuān zhēn rén zài hé huān lóu，zhēng yuè lù、yù pán gāo xiè
※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

这首词在《花间集》和《唐宋诸贤绝妙词选》等书均作薛昭蕴词，而《花草粹编》列为韦庄词。全词咏汉武帝皇后陈阿娇失宠之事。上片写陈皇后被遗弃、被幽禁的哀怨。“画梁”句是怨己羡鸟，人不如物
作者按游览顺序组织材料，抓住景物特征，用生动的语言借景抒发了作者谪居荒原之地的孤寂、凄苦忧伤的感情。作者抓住溪身的曲折、蜿蜒、岸势的参差不齐的的特点，运用了比喻的修辞手法。从“斗折
不厌粗服，可见这个人不好虚名；不弃劣食，可见这个人不贪口欲。这样的人对于名利是不会动心的，在实践圣贤之道上阻碍自然就少。宋儒汪民曾说；“得常咬菜根，即做百事成。”能嚼得菜根，便是能
茂盛的芳草，仿佛也忆念着在外的王孙。我凭倚在高楼之上，望着柳外的远天徒自伤神。杜鹃的叫声凄厉悲哀，令人不忍再闻。天色临近黄昏，无情的风雨吹落梨花，我无可奈何地关上深深的院门。注
有句古话，叫做“塞翁失马，安知非福”，说的是丢失马虽然是个损失，但谁叉能说这不是更大的福气到来的征兆呢。福 与非福，成功与失败，损失与收获，都没有绝对不可逾越的界限，完全可以相互转

相关赏析

陈允平生前颇有词名，影响延及清代。南宋陈思《两宋名贤小集》记载陈允平“才高学博，一时名公卿皆倾倒”，“倚声之作推为特绝”；南宋周密《绝妙好词》选录西麓词9首，名列第7位；南宋张炎《
孟子说：“职位低下而得不到上司的信任，是不能治理百姓的。要获得上司的信任也有一定的道路，如果不能得到朋友的信任，也就不能获得上司的信任。取信于朋友也有一定的道路，如果侍奉父母而不能
⑴弱冠：古代的男子二十岁行冠礼，表示成人，但体犹未壮，所以叫“弱冠”。柔翰：毛笔。这句是说二十岁就擅长写文章。⑵荦：同跞。卓跞：才能卓越。这句是说博览群书，才能卓异。⑶过秦：即《过
在官渡之战中，司空兼车骑将军曹操夜袭乌巢(今河南封丘西)，焚毁袁绍军粮，决定战争胜败的关键性作战。袁曹两军正于官渡(今河南中牟境)对峙，处于决战的关键时刻。袁绍派大将淳于琼率万余人
（董宣、樊晔、李章、周纟亏、黄昌、阳球、王吉）◆酷吏列传序，汉朝承接战国动乱不安的时代，影响所及，民多豪猾。那些用大吞小的，跨越邦邑，矫健桀骜的就在乡里称王称霸，州郡守宰辖地辽阔，

作者介绍

德诚 德诚（生卒不详），南宗禅师，人称「船子和尚」。《五灯会元》说他「节操高邈，度量不群」，「率性疏野，唯好山水」。