闲情赋

闲情赋原文：

念寒蛩残梦，归鸿心事，那听江村夜笛
初，张衡作《定情赋》，蔡邕作《静情赋》，检逸辞而宗澹泊，始则荡以思虑，而终归闲正。将以抑流宕之邪心，谅有助于讽谏。缀文之士，奕代继作；因并触类，广其辞义。余园闾多暇，复染翰为之；虽文妙不足，庶不谬作者之意乎。
宫中彩女颜如花，飘然挥手凌紫霞，从风纵体登鸾车
明朝且做莫思量，如何过得今宵去
落叶人何在，寒云路几层
浮云暮南征，可望不可攀
不如随分尊前醉，莫负东篱菊蕊黄
考所愿而必违，徒契契以苦心。拥劳情而罔诉，步容与于南林。栖木兰之遗露，翳青松之余阴。傥行行之有觌，交欣惧于中襟；竟寂寞而无见，独悁想以空寻。敛轻裾以复路，瞻夕阳而流叹。步徙倚以忘趣，色凄惨而矜颜。叶燮燮以去条，气凄凄而就寒，日负影以偕没，月媚景于云端。鸟凄声以孤归，兽索偶而不还。悼当年之晚暮，恨兹岁之欲殚。思宵梦以从之，神飘飘而不安；若凭舟之失棹，譬缘崖而无攀。于时毕昴盈轩，北风凄凄，炯炯不寐，众念徘徊。起摄带以侍晨，繁霜粲于素阶。鸡敛翅而未鸣，笛流远以清哀；始妙密以闲和，终寥亮而藏摧。意夫人之在兹，托行云以送怀；行云逝而无语，时奄冉而就过。徒勤思而自悲，终阻山而滞河。迎清风以怯累，寄弱志于归波。尤《蔓草》之为会，诵《召南》之余歌。坦万虑以存诚，憩遥情于八遐。
近寒食人家，相思未忘苹藻香
松花酿酒，春水煎茶
深知身在情长在，怅望江头江水声
夫何瑰逸之令姿，独旷世以秀群。表倾城之艳色，期有德于传闻。佩鸣玉以比洁，齐幽兰以争芬。淡柔情于俗内，负雅志于高云。悲晨曦之易夕，感人生之长勤；同一尽于百年，何欢寡而愁殷！褰朱帏而正坐，泛清瑟以自欣。送纤指之余好，攮皓袖之缤纷。瞬美目以流眄，含言笑而不分。曲调将半，景落西轩。悲商叩林，白云依山。仰睇天路，俯促鸣弦。神仪妩媚，举止详妍。
春云吹散湘帘雨，絮黏蝴蝶飞还住
激清音以感余，愿接膝以交言。欲自往以结誓，惧冒礼之为愆；待凤鸟以致辞，恐他人之我先。意惶惑而靡宁，魂须臾而九迁：愿在衣而为领，承华首之余芳；悲罗襟之宵离，怨秋夜之未央！愿在裳而为带，束窈窕之纤身；嗟温凉之异气，或脱故而服新！愿在发而为泽，刷玄鬓于颓肩；悲佳人之屡沐，从白水而枯煎！愿在眉而为黛，随瞻视以闲扬；悲脂粉之尚鲜，或取毁于华妆！愿在莞而为席，安弱体于三秋；悲文茵之代御，方经年而见求！愿在丝而为履，附素足以周旋；悲行止之有节，空委弃于床前！愿在昼而为影，常依形而西东；悲高树之多荫，慨有时而不同！愿在夜而为烛，照玉容于两楹；悲扶桑之舒光，奄灭景而藏明！愿在竹而为扇，含凄飙于柔握；悲白露之晨零，顾襟袖以缅邈！愿在木而为桐，作膝上之鸣琴；悲乐极以哀来，终推我而辍音！

闲情赋拼音解读：

niàn hán qióng cán mèng，guī hóng xīn shì，nà tīng jiāng cūn yè dí
chū，zhāng héng zuò《dìng qíng fù》，cài yōng zuò《jìng qíng fù》，jiǎn yì cí ér zōng dàn bó，shǐ zé dàng yǐ sī lǜ，ér zhōng guī xián zhèng。jiāng yǐ yì liú dàng zhī xié xīn，liàng yǒu zhù yú fěng jiàn。zhuì wén zhī shì，yì dài jì zuò；yīn bìng chù lèi，guǎng qí cí yì。yú yuán lǘ duō xiá，fù rǎn hàn wèi zhī；suī wén miào bù zú，shù bù miù zuò zhě zhī yì hū。
gōng zhòng cǎi nǚ yán rú huā，piāo rán huī shǒu líng zǐ xiá，cóng fēng zòng tǐ dēng luán chē
míng cháo qiě zuò mò sī liang，rú hé guò de jīn xiāo qù
luò yè rén hé zài，hán yún lù jǐ céng
fú yún mù nán zhēng，kě wàng bù kě pān
bù rú suí fēn zūn qián zuì，mò fù dōng lí jú ruǐ huáng
kǎo suǒ yuàn ér bì wéi，tú qì qì yǐ kǔ xīn。yōng láo qíng ér wǎng sù，bù róng yǔ yú nán lín。qī mù lán zhī yí lù，yì qīng sōng zhī yú yīn。tǎng xíng xíng zhī yǒu dí，jiāo xīn jù yú zhōng jīn；jìng jì mò ér wú jiàn，dú yuān xiǎng yǐ kōng xún。liǎn qīng jū yǐ fù lù，zhān xī yáng ér liú tàn。bù xǐ yǐ yǐ wàng qù，sè qī cǎn ér jīn yán。yè xiè xiè yǐ qù tiáo，qì qī qī ér jiù hán，rì fù yǐng yǐ xié méi，yuè mèi jǐng yú yún duān。niǎo qī shēng yǐ gū guī，shòu suǒ ǒu ér bù hái。dào dāng nián zhī wǎn mù，hèn zī suì zhī yù dān。sī xiāo mèng yǐ cóng zhī，shén piāo piāo ér bù ān；ruò píng zhōu zhī shī zhào，pì yuán yá ér wú pān。yú shí bì mǎo yíng xuān，běi fēng qī qī，jiǒng jiǒng bù mèi，zhòng niàn pái huái。qǐ shè dài yǐ shì chén，fán shuāng càn yú sù jiē。jī liǎn chì ér wèi míng，dí liú yuǎn yǐ qīng āi；shǐ miào mì yǐ xián hé，zhōng liáo liàng ér cáng cuī。yì fū rén zhī zài zī，tuō xíng yún yǐ sòng huái；xíng yún shì ér wú yǔ，shí yǎn rǎn ér jiù guò。tú qín sī ér zì bēi，zhōng zǔ shān ér zhì hé。yíng qīng fēng yǐ qiè lèi，jì ruò zhì yú guī bō。yóu《màn cǎo》zhī wèi huì，sòng《zhào nán》zhī yú gē。tǎn wàn lǜ yǐ cún chéng，qì yáo qíng yú bā xiá。
jìn hán shí rén jiā，xiāng sī wèi wàng píng zǎo xiāng
sōng huā niàng jiǔ，chūn shuǐ jiān chá
shēn zhì shēn zài qíng zhǎng zài，chàng wàng jiāng tóu jiāng shuǐ shēng
fū hé guī yì zhī lìng zī，dú kuàng shì yǐ xiù qún。biǎo qīng chéng zhī yàn sè，qī yǒu dé yú chuán wén。pèi míng yù yǐ bǐ jié，qí yōu lán yǐ zhēng fēn。dàn róu qíng yú sú nèi，fù yǎ zhì yú gāo yún。bēi chén xī zhī yì xī，gǎn rén shēng zhī zhǎng qín；tóng yī jǐn yú bǎi nián，hé huān guǎ ér chóu yīn！qiān zhū wéi ér zhèng zuò，fàn qīng sè yǐ zì xīn。sòng xiān zhǐ zhī yú hǎo，nǎng hào xiù zhī bīn fēn。shùn měi mù yǐ liú miǎn，hán yán xiào ér bù fēn。qǔ diào jiāng bàn，jǐng luò xī xuān。bēi shāng kòu lín，bái yún yī shān。yǎng dì tiān lù，fǔ cù míng xián。shén yí wǔ mèi，jǔ zhǐ xiáng yán。
chūn yún chuī sàn xiāng lián yǔ，xù nián hú dié fēi hái zhù
jī qīng yīn yǐ gǎn yú，yuàn jiē xī yǐ jiāo yán。yù zì wǎng yǐ jié shì，jù mào lǐ zhī wèi qiān；dài fèng niǎo yǐ zhì cí，kǒng tā rén zhī wǒ xiān。yì huáng huò ér mí níng，hún xū yú ér jiǔ qiān：yuàn zài yī ér wèi lǐng，chéng huá shǒu zhī yú fāng；bēi luó jīn zhī xiāo lí，yuàn qiū yè zhī wèi yāng！yuàn zài shang ér wèi dài，shù yǎo tiǎo zhī xiān shēn；jiē wēn liáng zhī yì qì，huò tuō gù ér fú xīn！yuàn zài fā ér wèi zé，shuā xuán bìn yú tuí jiān；bēi jiā rén zhī lǚ mù，cóng bái shuǐ ér kū jiān！yuàn zài méi ér wèi dài，suí zhān shì yǐ xián yáng；bēi zhī fěn zhī shàng xiān，huò qǔ huǐ yú huá zhuāng！yuàn zài guǎn ér wèi xí，ān ruò tǐ yú sān qiū；bēi wén yīn zhī dài yù，fāng jīng nián ér jiàn qiú！yuàn zài sī ér wèi lǚ，fù sù zú yǐ zhōu xuán；bēi xíng zhǐ zhī yǒu jié，kōng wěi qì yú chuáng qián！yuàn zài zhòu ér wèi yǐng，cháng yī xíng ér xī dōng；bēi gāo shù zhī duō yīn，kǎi yǒu shí ér bù tóng！yuàn zài yè ér wèi zhú，zhào yù róng yú liǎng yíng；bēi fú sāng zhī shū guāng，yǎn miè jǐng ér cáng míng！yuàn zài zhú ér wèi shàn，hán qī biāo yú róu wò；bēi bái lù zhī chén líng，gù jīn xiù yǐ miǎn miǎo！yuàn zài mù ér wèi tóng，zuò xī shàng zhī míng qín；bēi lè jí yǐ āi lái，zhōng tuī wǒ ér chuò yīn！
※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

本文是《史记·屈原贾生列传》中有关屈原的部分，其中又删去了屈原《怀沙》赋全文。这是现存关于屈原最早的完整的史料，是研究屈原生平的重要依据。屈原是中国历史上第一位伟大的爱国
不光是在君子看来，在所有人看来，这个丈夫的行为方式肯定是不对的。其实，孟子在这里用的也就是一个比喻，人们求名求利求富求贵求得地位，谁不是在别人手里讨饭吃呢？就是君王，也要反过来乞求
君子不做危险而无意义的事，因此，要保留其身用在该用之处。不像小人，将其生命虚掷在无意义的争斗上，白白地浪费了生命。有道德的君子，知道命运的取舍，若是要奉献自己的生命，他一定将生命奉
宋朝时刘豫在山东张贴告示，散布谣言说：掌管天子御用药物的太监冯益派人收买飞鸽。告示中并有一些不敬的话。泗州知州刘纲将此事禀奏朝廷。张浚（成纪人，字伯英）要求天子处斩冯益以释清谣言。
宪宗昭文章武大圣至神孝皇帝中之上元和七年（壬辰、812）唐纪五十五 唐宪宗元和七年（壬辰，公元812年）　　[1]冬，十月，乙未，魏博监军以状闻，上亟召宰相，谓李绛曰：“卿揣魏博若

相关赏析

这倒是发现了一个“新大陆”，大舜不是成了婚姻自主的先驱者了吗？三种不孝不又到底是哪三种呢？赵岐《孟子注》补充说：一味顺从，见父母有过错而不劝说，使他们陷入不义之中，这是第一种不孝。
宋将曹玮，闻知有人叛变，他非但不惊恐，反而随机应变，谈笑自如，不予追捕，让敌人把叛逃者误认为是曹玮派来进攻的，把他们全部杀光。曹玮把笑里藏刀和借刀杀人之计运用得何其自如！古代兵法早
①暝：黄昏。②苔暖鳞生：是说梅枝向阳有苔痕如鱼鳞。③泥融脉起：是说盆内新泥融化涌起脉纹。④琼英：琼：一种美玉。英：花。这里指梅花。⑤寒消绛蜡：红色的蜡烛燃起时，驱走了寒意。绛：深红
有财有势人家的女儿，若是教养好犹可，若是教养不佳，本身又不明事理，那么对做公婆、做丈夫的人来说都不是好事。因为势家女平日养尊处优，遂心惯了，就很难能奉养公婆，不让公婆受气已经不错了

作者介绍

项斯 项斯，字子迁，号纯一，称元旺公，江东人。生于唐元和庚寅年十月初八午时【公元810年】，曾任吉州刺史，享年83岁，葬于现江西吉安县官田毛家【玉山】。被唐宣宗敕封安定王，初隐朝阳峰，枕石饮泉，长哦细酌，凡三十余年。开成之际，声价藉甚，特为张籍所赏。杨敬之曾赠以诗云：“几度见君诗总好，及观标格过于诗。平生不解藏人善，到处逢人说项斯”。（成语逢人说项即从此而来。）其名益彰。会昌四年，（公元八四四年）始获一第。仕为润州丹阳县尉，卒于任所。斯著有诗集一卷，《新唐书艺文志》传于世。 项斯曾祖父项善卿，字国彦，唐元宗时右丞相；祖父项灏为唐德宗门下侍郎考，项斯父亲项翊号嵩庵为宏容经略使，徵左侍郎；项斯有兄弟8人。项斯娶李氏，生3子：天显、天彦、天立。